Atlantik Savaşı, II. Dünya Savaşı'nda denizyollarının denetimini ele geçirmek amacıyla Britanya ve Amerika Birleşik Devletleri ile Almanya arasında yapılan savaş.
Atlas Okyanusu üzerinde süren savaşın ilk evresi, Fransa'nın Haziran 1940'ta düşmesine değin sürdü. Bu dönemde Alman ticaret gemilerini Atlas Okyanusundan çıkartan Britanya-Fransa koalisyonu, uzun mesafeli ticaret yollarında oldukça etkili bir abluka gerçekleştirdi. Benelüks ülkelerinin işgali, Fransa'nın düşmesi ve Mayıs-Haziran 1940'te İtalya'nın savaşa girmesiyle, savaşın gidişatı köklü bir değişime uğradı. Norveç'ten çekilirken ve Dunkerque'ü boşaltırken deniz kuvvetleri ciddi biçimde hasar gören Britanya, tam bu sırada Fransa'nın deniz desteğini de yitirdi. Alman birlikleriyle takviye edilmiş İtalyan deniz ve hava kuvvetleri, Süveyş'e giden en kısa denizyolunu tehlikeli hale getirip sonunda da tamamen kapatarak, Britanya gemilerini Ümit Burnundan dolaşmak zorunda bıraktılar. Bu olay, Britanya ticaret gemilerinin toplam yük taşıma kapasitesinin hemen hemen yarıya indirdi. Tam bu sırada Almanların Manş Denizindeki ve Fransa'nın batı kıyısındaki deniz ve hava üslerini ele geçirmesiyle, kuzey sularında seyreden gemiler daha etkili saldırılara hedef olmaya başladılar.
Bu kritik dönüm noktasında, resmen savaşa girmemiş olan Amerika Birleşik Devletleri, Atlantik Savaşı'nda daha belirleyici bir rol üstlendi. Verdiği kayıpların yerini doldurması için Britanya'ya 50 destroyer vererek, bunun karşılığında Newfoundland, Bermuda ve Antiller'in birçok yerinde uzun süreyle gemi ve uçak üsleri kiraladı. Ayrıca İzlanda ve Grönlanda ABD birlikleri yerleştirildi.