doğduğum ve çocukluğumu geçirdiğim köyüm. çocukluğumda incir ve üzüm toplatıp hanlarda satardım; harçlığımı kazanmak için. hanlarda 3 fırın, otel, berber, terzi her mağaza, kuyumcu, ortaokul, karakol bulunurdu. çok kalabalık olurdu. bir anadolu kasabası gibiydi. zaman çok şeyler alıp götürmüş köyümden.pek bir şey kalmamış. yine de bir özlemdir köyümüz, bir sevdadır, kavuşmayı bekleyen sevgililer gibi. İşte biz bu özlemle kavuşuruz her sene yaz aylarında. haydi memlekete. m. türkgenç