Yüklenme Tarihi: 27 Şubat 2015 - 10:25
1. ve 2. Dünya Savaşları arasındaki en büyük farklardan biri siper savaşlarıdır. 1. Dünya Savaş'ının büyük çoğunluğu siperler arasında kanlı çatışmalarla geçmiştir. Askerlerin yüzde 10 gibi bir kısmı da bu siperlerde hayatlarına veda etmişlerdir. Siper savaşları özellikle batı cephelerinde (Çanakkale cephesi de dahil) en korkunç boyutlarına ulaşmıştır. Milyonların hayatlarına mal olan bu siperler sayesinde iki taraf yıllarca birbirine üstünlük kuramazken, savaşı kilitlenme noktasına getirmiştir. Öyle ki, ön taraftaki savunma hatlarının gerisinde de tahkimatlar yapılıyor ve siper sayısı peşi sıra artırılıyordu. Taraflardan biri düşman hattını yardığında, ilerleyemeden, gerideki savunma siperleri tarafından geri püskürtülüyordu. Bu yüzden daha sonraları (2. Dünya Savaş'ında) bir Alman savaş doktrini olan Yıldırım Savaşları denilen hareketli savunmaya dayalı bir sisteme geçilmiştir. Bu sistem cephe hattında direk taarruzu gerektiren iyi arazi, iyi hava desteği, iyi lojistik ve iyi eşgüdüm koşullarını temel alır. Bu taktik ile ilk başarısızlık 2. Dünya Savaş'ında Sovyetler karşısında alınmıştır.