Yüklenme Tarihi: 12 Mart 2013 - 06:10
'tasavvufta hep şey derler: "hasret insanın özünün, kendi diyarına olan çekilişidir.."
açıklamasını da şöyle yaparlar: "allah insanı yarattıktan sonra ona kendinden bir parçayı ruh olarak verdi. şimdi ömür içinde durup durup hissettiğiniz özlemlerin hepsi, sebepsiz olanlar bile, sizdeki ruh denilen ilahi parçanın kendi aslına olan hasretinden başka bir şey değildir.."
kısaca "özlem" deyip geçiştiremiyorum. özlem çok sığ bir kelime hasret kelimesinin yanında..
hasrette bir kavruluş, bir yanış, kurşun saplanmış kalbin hâlâ kan pompalarken kanayışı, ama bu halde bile üzerine odunlar yükleyip cayır cayır yakılışları, ama yine de kalbin yine aynı şekilde atışı var. aynı şekilde atışı, ama kan fışkırdığı halde sırf kanı kendisi üretiyormuş gibi, kan pompalamaktan vazgeçmeyişi, her daim atışı, her daim yanışı, her daim içine kurşun saplanmışlığın verdiği acı var..
can acısı. hasret. özlemenin verdiği can acısı. kabuğuna çekilişler..'
cigerdelen (ekşi sözlük)