Açıklama
Yükleyen: Alkışlarla Yaşıyorum
Yüklenme Tarihi: 26 Şubat 2015 - 17:55
Oy kullanma hakkımı yaşım nedeniyle burun farkıyla kaçırdığım zamanlarda koyu bir LDP destekçisi, iflah olmaz bir Besim Tibuk takipçisiydim birbirinden presentable alkış sever dostlarım. Kendisinin katıldığı her açık oturumu, girdiği her tartışmayı, boy gösterdiği en ufak programı pür dikkat izler, hayranlığıma hayranlık katardım.
Zannedersem beni cezbeden şey Tibuk'un kendine has üslubu idi. Yüzünde hep karşısındakini aşşağılar bir bakış, "Ulan her şeyi biliyorum bir de size laf anlatmaya çalışıyorum" rahatsızlığı dolanırdı. Konuşurken ordan oraya atlar, birbirinden alakasız konuları bağdaştırmada zerre kadar zorluk çekmezdi. Son zamanlarda Mustafa Sarıgül'ün çokça uyguladığı her 3 dakikada bir "Neden biliyormusunuz?" diye sorup konuşmaya devam etme taktiğinin, temel bakımından Besim Tibuk'a ait olduğunu da belirtmeden geçmeyelim. Onun kalıbı ise "Bu neye benziyor biliyor musunuz?" sorusudur. İşte bu soruyu sorduğu vakit o akılalmaz hayal gücüyle bir benzetme patlatıp devam ederdi konuşmaya. Hızını alamadığı vakitler, Türkiye ekomosini yumurta taşıyan bir kamyon şeklinde, askerlik müessesesini evde kilim dokuyan yaşlı bir teyze silüetinde önünüzde bulmanız an meselesi idi. Velhasıl Rowling'ler Salvatore'ler kendisinin fantastikliğine yanaşamazdı bile.
Şehir efsanesi tadında dillendirilen pek çok lafına gören gözlerim ve işiten kulaklarımla şahit olmuşumdur. 6 gün öncesini izleyeceğiniz 3 kasım 2002 seçimlerinde LDP binde bilmem kaçlar civarında kalmıştı. Seçimden sonra da Tibuk istifa etti. İstifasına neden olan olayı şöyle anlatmıştı; Havaalanında beklerken yanına bir vatandaş yanaşmış ve ikili muhabbete başlamışlar. Vatandaş Tibuk'un açıklamalarını beğendiğini, kendisinin übermensch olduğunu belirtmiş ama baraj nedeniyle oyunu başka bir partiye verdiğini itiraf etmiş. Bu olayı daha önceden de pek çok kez tecrübe eden Tibuk, "Eytere ulan böyle işe" diyerek istifa kararı almış.
İyidir-kötüdür, boştur-beleştir, her siyasi olay gibi sonsuza kadar tartışılabilir ama kendisinin Türk siyasetinin gördüğü en renkli şahsiyetlerden biri olduğu zannedersem herkesin fikir birliğine vardığı bir gerçektir. 'Evet'di, 'Hayır'dı, 'Belki'ydi, 'Ay Ben Bilmiyorum'du diye tartışmaların döndüğü şu günlerde kendisini yad etmeyi uygun gördük.
Zannedersem beni cezbeden şey Tibuk'un kendine has üslubu idi. Yüzünde hep karşısındakini aşşağılar bir bakış, "Ulan her şeyi biliyorum bir de size laf anlatmaya çalışıyorum" rahatsızlığı dolanırdı. Konuşurken ordan oraya atlar, birbirinden alakasız konuları bağdaştırmada zerre kadar zorluk çekmezdi. Son zamanlarda Mustafa Sarıgül'ün çokça uyguladığı her 3 dakikada bir "Neden biliyormusunuz?" diye sorup konuşmaya devam etme taktiğinin, temel bakımından Besim Tibuk'a ait olduğunu da belirtmeden geçmeyelim. Onun kalıbı ise "Bu neye benziyor biliyor musunuz?" sorusudur. İşte bu soruyu sorduğu vakit o akılalmaz hayal gücüyle bir benzetme patlatıp devam ederdi konuşmaya. Hızını alamadığı vakitler, Türkiye ekomosini yumurta taşıyan bir kamyon şeklinde, askerlik müessesesini evde kilim dokuyan yaşlı bir teyze silüetinde önünüzde bulmanız an meselesi idi. Velhasıl Rowling'ler Salvatore'ler kendisinin fantastikliğine yanaşamazdı bile.
Şehir efsanesi tadında dillendirilen pek çok lafına gören gözlerim ve işiten kulaklarımla şahit olmuşumdur. 6 gün öncesini izleyeceğiniz 3 kasım 2002 seçimlerinde LDP binde bilmem kaçlar civarında kalmıştı. Seçimden sonra da Tibuk istifa etti. İstifasına neden olan olayı şöyle anlatmıştı; Havaalanında beklerken yanına bir vatandaş yanaşmış ve ikili muhabbete başlamışlar. Vatandaş Tibuk'un açıklamalarını beğendiğini, kendisinin übermensch olduğunu belirtmiş ama baraj nedeniyle oyunu başka bir partiye verdiğini itiraf etmiş. Bu olayı daha önceden de pek çok kez tecrübe eden Tibuk, "Eytere ulan böyle işe" diyerek istifa kararı almış.
İyidir-kötüdür, boştur-beleştir, her siyasi olay gibi sonsuza kadar tartışılabilir ama kendisinin Türk siyasetinin gördüğü en renkli şahsiyetlerden biri olduğu zannedersem herkesin fikir birliğine vardığı bir gerçektir. 'Evet'di, 'Hayır'dı, 'Belki'ydi, 'Ay Ben Bilmiyorum'du diye tartışmaların döndüğü şu günlerde kendisini yad etmeyi uygun gördük.