Yüklenme Tarihi: 09 Eylül 2015 - 23:34
Yılmaz Güney'in çektiği son film Duvar (1983), çekildiği dönemde Fransa'da büyük bir ilgi odağı olmuş ve film, kendisi kadar çekilişini belgeleyen bu film ile de gündeme gelmişti. Belgesel filmlerde birçok ödüle sahip Patrick Blossier, Duvar filminin çekilişi sırasında Yılmaz Güney'in oyuncu yönetmeni, senaryo hakimiyetini ve çekim ekibiyle ilişkilerini çıplak bir gözle aktardığı bu belgeseliyle de Cannes Film Festivali'ne seçilmiştir.
Daha önce birkaç yorumda belirtmiştim. Sürgün hayatı yaşayan Yılmaz Güney bu filmi zor şartlara rağmen bitirmiştir. Özellikle bütçe sorunu yaşamıştır ve bazı kişiler Yılmaz Güney'in iyi niyetini suistimal etmiştir. O zamanlar makaralı filmlerle çekim yapıldığı için her "kayıt" denildiğinde 1 saniye bile boşa gitmesi büyük kayıptı. O yüzden kamera kayda girmeden önce hummalı bir çalışma söz konusu. Bu filmde özellikle Yılmaz Güney'in çocuklarla ilişkisi konuşulmuştur. Bazı yerlerde sert davrandığı gözlemlenmektedir. Ancak bunun tek bir sebebi var; o da bu filmi layıkıyla bitirmek. Çünkü yurt dışında, cepte para bitmek üzere, oyuncu kadrosu amatör, sağlığı tehlikede. Eğer istediği gibi çekerse o da biliyordu, çok başarılı olacağını. Bu yüzden bir sahnenin iyi çekilmesi için sert mizacını ara ara kullanmıştır. Ama o sahne bittikten sonra tüm babacanlığı ile herkesin gönlünü almıştır. Zaten o sette herkes bu kadar sevmişken, saymışken bize söz söylemek düşmez. Birçoğu sokakta yaşayan çocuklardı ve onlara hayat verdi.
Filmin özel gösteriminde Atıf Yılmaz'a "Bundan sonra çok iyi, çok başka filmler çekeceğim göreceksin" demiş. Keşke ömrü yetseydi çekebilseydi.