Yüklenme Tarihi: 21 Mayıs 2015 - 17:43
Bir Cumartesi sabahı öldün.
Ve ben seni, ağacımızın altına gömdürdüm.
Ve babanın evini, buldozerle yerle bir ettirdim.
Annem hep, ölüm yaşamın parçasıdır derdi.
Öyle olmamasını dilerdim.
Küçük Forrest gayet iyi.
Yakında yine okula başlayacak
ve ben her gün onun kahvaltısını, öğlen ve akşam yemeğini yapıyorum.
Her gün saçını taramasını, dişlerini fırçalamasını sağlıyorum.
Ona pin pon öğretiyorum. Oldukça iyi.
Forrest, servis sende.
Sık sık balık tutuyoruz.
Her gece bir kitap okuyoruz. O çok zeki Jenny.
Onunla çok gurur duyardın. Ben duyuyorum.
Sana bir mektup yazdı.
Benim okuyamayacağımı söyledi.
Okumamam gerekiyor, bu yüzden senin için burada bırakıyorum.
Annem mi haklıydı yoksa Teğmen Dan mi, bilemiyorum.
Herkesin bir kaderi var mı bilemiyorum,
yoksa rüzgara kapılmış gibi tesadüfen oraya, buraya mı sürükleniyoruz?
Bence her ikisi de doğru.
Belki ikisi de aynı anda oluyor.
Fakat seni özlüyorum Jenny.
Bir şeye ihtiyacın olursa, yakınlarda olacağım.