Ingmar Bergman'ın yönettiği 1978 yapımı Höstsonaten filminden etkileyici bir sahne. Uzun süredir annesini görmeyen kadının, onu evine davet etmesini, ardından annesinin tavırlarının aynı şekilde sürdüğünü görmesini ve artık dayanamadığı psikolojik buhranı içinden atmak istemesini anlatıyor film. Annesinin gölgesi, ilgisizliği ve gizli nefreti altında yetişmiş bir kadının annesine olan yıllardır içinde biriktirdiği haykırışı.