Açıklama
Yükleyen: KaraBukle
Yüklenme Tarihi: 27 Haziran 2017 - 14:09
Mısır sarayının kraliçesi, Yûsuf(a.s.)’ı kendine davet eder; ona tuzak kurar. Bu tuzak karşısında o, Rabbine sığınır ve şu duayı yapar: “Rabbissicnu ehabbu ileyye m i m mâ yed’ûnenî ileyh. Ve illâ tasrif ‘annî keydehun-ne asbu ileyhinne ve ekun mine’l-câhilîn.” Ey Rabbim! Benim için zindan, bunların teklif ettiklerinden daha iyidir.
Eğer tuzaklarına engel olmazsan, onlara uyar, câhillerden olurum. (Yûsuf: 33) Yusuf (a.s.) aynı olayla ilgili olarak daha sonra şöyle duâ etmiştir: “Ve mâ uberriu nefsî. İnne’n-nefse leem-mâratun bi’s-sûi illâ mâ rahime rabbî. İnne rabbî gafûru’r-rahîm.” Ben nefsimi temize çıkaramam. Nefis kötülüğü emreder. Ancak Rabbim mağfiret ederse müstesna, Şüphesiz ki, benim Rabbim çok acıyan ve çok bağışlayandır. (Yûsuf: 53)
Eğer tuzaklarına engel olmazsan, onlara uyar, câhillerden olurum. (Yûsuf: 33) Yusuf (a.s.) aynı olayla ilgili olarak daha sonra şöyle duâ etmiştir: “Ve mâ uberriu nefsî. İnne’n-nefse leem-mâratun bi’s-sûi illâ mâ rahime rabbî. İnne rabbî gafûru’r-rahîm.” Ben nefsimi temize çıkaramam. Nefis kötülüğü emreder. Ancak Rabbim mağfiret ederse müstesna, Şüphesiz ki, benim Rabbim çok acıyan ve çok bağışlayandır. (Yûsuf: 53)