Yüklenme Tarihi: 04 Eylül 2015 - 21:46
1970'lerde büyük aşk yaşayan, birlikte işler üreten iki performans sanatçısı; marina abramovic ve ulay, 1989'da ilişkilerini ruhsal bir yolculukla bitirmeye karar verirler. Çin seddinin iki ayrı ucundan yürümeye başlayıp ortada buluşurlar, birbirlerine son kez sarılır ve bir daha görüşmemek üzere ayrılırlar.
2010'da marina Abramovic Moma'da bir retrospektif sergi açar. Serginin bölümlerinden birinde, Abramoviç bir sandalyede otururken masanın diğer tarafındaki sandalyede de tanımadığı kişiler 1 dakika boyunca oturur, konuşmanın olmadığı, sessizliğin paylaşıldığı bir oturuştur bu. Ancak birden abramovic'in hiç beklemediği bir şey olur ve karşısındaki sandalyeye 20 yıldır görüşmediği Ulay gelip oturur..."
Sanatçı tanıtım;
30 kasım 1946'da doğan yugoslavyalı sanatçı Marina abramovich, 1960'larda ortaya çıkan vücut sanatının önemli bir temsilcisi. performanslarıyla fiziksel ve zihinsel potansiyelin sınırlarını zorlayan ve araştıran bir sanatçı. Bugüne kadar performansları sırasında vücudunu kırbaçlamış, dondurmuş, psikoaktif ürünler ve hafıza kaybına uğramasına yol açan kas kontrol ürünleri almış. bir defasında alev alan bir perdenin altında az daha boğuluyormuş. Peki, bunları neden yapıyor? bu soruya verdiği cevap şu:
"tehlikenin tanımını zorlayan ve kurcalayan sanat benim ilgimi çekiyor. ve dahası, izleyenin gözlemi burada ve şimdi olmalı. dikkatini tehlikede toplamak, şimdiki zamanın, şu anın merkezine kurulmaktır."
Eserleri bir bakıma kendi özgürlüğü adına tasarlanmış temizlenme ritüelleridir. (kaynak; wikipedia, eksisözlük)