Yüklenme Tarihi: 26 Şubat 2015 - 17:55
Birazdan izleyeceğiniz videoyu ben ilk izlediğimde yerimde donup kaldığımı hatırlıyorum. Böyle derin bir acı olamaz, olsa da bir filmde böylesine gerçekçi anlatılamaz. Veya gurbete düşmüş Girit kökenli bir İzmirli olarak beni haddinden fazla etkiledi, bilemiyorum ... Film hakkında araştırma yaparken, ekşi sözlük'te paramakash nickli yazarın entrysine denk geldim, sanırım olan biteni en güzel o özetlemiş, affına sığınarak yazdıklarını buraya aktarıyorum :
Rembetiko - ve Costas Ferris'in nefis filminin ismi. Küçük bir Yunanlı kızın hikayesi. Kötü bir aileden gelen mutsuz bir yumurcak. Annesi onu kucağında bir at arabasının güneş altı tıngır mıngır taştan yollarında götürürken, kendinden küçük bir kardeşi daha vardı galiba. Ve annesinin karnı da yine burnunda. Muhtemelen atları süren baba. Tam bir çingene hayatı. Yokluk diz boyu.
Kız sonra büyüdü. Turnelerle bir rebet grubuna katıldı. Şarkıcı oldu ve İzmir'in arka sokaklarında şarkı söyler oldu. Savaş öncesi. Aşklar yaşadı. Yaşlandı. Yalnızladı. Bir adamı sevdi; aldatıldı. Bir gün Paris'te bir konsere gittiler ekip olarak.Ucuz bir otel odasında, o, sevdiği adam muhtemelen Paris'te cafelerde le parisienslerle oynaşırken, tek başına gökyüzüne çevirdi bakışlarını. Kimbilir kaçıncı kattı. Aşağıya bakmadığından yüksekliğini hesaplayamadı. Öyle bir orta yerde yükseklik hiç hesaplanamaz biliyor musunuz? Bir insanın başına gelebilecek en kötü şey: yer çekimine saygısızlıktır. Gökyüzündeki yıldızlara tam elinin altındaki bir tabağı fırlattı. Garip bir biçimde, büyük bir şaşkınlıkla gördü ki, tabak gökyüzüne çıkacağı yerde yere düştü. Sanıyorum Paris'te veya İzmir'de ya da savaş bitti. Atıldılar; Yunanistan'a döndü. Yunanistan'da bir sahile geldi. Deniz kenarındaki banklardan birine oturdu. İki delikanlı geldi sokağa o ara. Aynı deniz kenarına aynı sahile. Bıçaklarını çektiler. ve fonda rembetiko çalıyordu. Bizim kadının kulaklarında ya da. Usulca banktan kalktı. Dans etmeye başladı. Ve....