Yüklenme Tarihi: 21 Mayıs 2015 - 15:24
"Bazen canım sıkılıyor, sonra insanoğlunu bir virüs gibi düşünüyorum. ve diyorum ki bu virüsün hayatta kalması için 1. canını sevmesi 2. de üremesi gerekir. canımızı sevdiğimiz içinde işte o can sıkıntısıyla yaşayamıyor ve haliyle unutuyoruz. unutmaya programlanmışız yani. e daha sonra da aşık oluyor ve sevişiyoruz. dünyaya hoşgeldin küçük virüsçük seni hep sevicem.
Küçükken güzel ama dünya, hayallerimiz falan var. daha kafamıza dünya girmemiş. öğretmemişler o "iyi vatandaş, iyi çocuk, iyi erkek, iyi kadın vs" rollerini henüz. sonra büyüyoruz bencilliğimizin farkına varıyoruz, mutsuz oluyoruz, hedefler koyuyoruz ki mutluluğu onlara endeksleyelim. sonra bakıyoruz zaten hayat bunların hepsiymiş. neyse zor yani hayat, henüz cevapları bulamadım ama hedeflerim arasında var... "