Yüklenme Tarihi: 09 Eylül 2015 - 03:27
Bugün Anadolu'da, tabiatta serbest dolaşan yabani atlara yılkı denmektedir. Bazı iş adamları, bu yabani atları yakalayarak ehlileştirmekte ve ticaretini yapmaktadırlar[1].
Eski metinlerde sıkça geçen yılkı kelimesi yabancı[2] ve Türk dil araştırmacılarına[3] konu olmuştur. Eski Uygur Türkçesinde, Divân-ı Lügati't-Türk’te kısmen farklı anlamlarda kullanıldığı görülmekteyse de, Orhun Abideleri ve Dede Korkut Hikayeleri’nde, bugün Anadolu'da kullanıldığı gibi; at, at sürüsü yerine kullanılmaktadır.
Günümüzde Anadolu'da çiftçi gibi hayvana ihtiyaç duyan fakat kışları hayvanı besleyebilecek maddi gücü olmayan kişiler bu atları kendi kendine yiyecek bulması için doğaya salar, sıcak mevsimde hayvana ihtiyacı olduğunda yakalarlar. Fakat bu uygulamaların yapıldığı yerlerde yabanda gezen çok at olduğundan tekrar aynı at ertesi sene yakalanamayabilir. Sonuçta, ihtiyaç hayvan olduğundan, hangi hayvanın yakalandığı önemli değildir. Böylece at, seneden seneye başka kişilerin hizmetinde kullanılır. Bu nedenle bu atların sahibi de yoktur. Bunu ticarete döken iş adamları köylülerin işlerini bozmakta, tam ehlileştirilmemiş bu hayvanları topraklarımızdan yok etmek üzeredirler.
Ayrıca ehlileştirilmemiş anlamında da kullanılan bir sözcüktür.