Yüklenme Tarihi: 31 Ocak 2019 - 00:13
GÜNLERİN BULANIK SULARINDA
Kalabalık,
kabarık
şehir...
Çok şehir,
çok beton,
yok: İnsan...
Çok: Şehir,
Çok beton,
hiç: İnsan!
Sevgileri güneşte çekmiş, ruhları eprimiş
ve ihanetlerini cüzdanlarıyla besleyen hiç insanlar
güne geldiler;
milli piyango ve otobüs biletleriyle,
kürdanlarıyla, balgamlarıyla, ayakkabı bağlarıyla,
nüfus cüzdanları ve “kazı kazan”larıyla,
visa kartlarıyla, maskeleriyle, markalı giysileriyle.
Güneşin heybetine bakmadan
ve aldırmadan rüzgârın zarafetine...
Birer küfe gibiydi omuzlarında hayat.
Her biri kendince yokuşlarda.
Her biri amansız yokoluşlarda;
şarkıları yankısız,
aşkları unutuşlarda...
Ve kapanıp gündüzlerin ıssız odalarına,
hepsi çürük akşamlardan
ve bayat sayımlardan kalma…
Geldiler,
göğe bakmadan
ve dokunamadan o uzak ovalara,
telaşla, günlerin bulanık sularında...
Hiç insan,
sabahın bir köşesinde
kusmuş şehrin şanına;
sabahlar akşamına,
adamlar aşklarına
kusmuş,
günlerin
bulanık
sularında…
/Sevgisiz kaldık, sevgisiz kaldık.
Kısacık nisan akşamlarında.../
Şimdi hızla yırtılan aşiretlerden
aşüfteler, kalpazanlar çıkaran ülkem,
savur beni şu pusun, ayazın ortasına,
çıkarıp sığ sulardan yakıştır okyanuslara;
ve kavuştur o eski masal kahramanlarına...
/Çünkü böyle bir raunt isyan,
beş rekât hüzün,
y e t m i y o r bu haziran akşamlarında.../
Şimdi parklar fesleğen kokar,
yoksullar soluk soluğa,
fıskıyeler upuzun
ve taşıtlar süratle otobanlarda;
telaşla,
herkes
günlerin
bulanık
sularında...
Oysa hepimizin gidebileceği bir vadi olmalıydı…
Artık ömürlerimiz bu tükürülmüş bulvarlara kanar;
rüyalarımızda bir görünür bir kaybolur serin ormanlar.
Bu yüzden yaktığımız bütün kibrit çöpleri,
en çok da içimizde yanar ha yanar...
Kalabalık,
kabarık şehir;
çok şehir,
çok beton,
yok: İnsan...
Çok: Şehir,
Çok beton;
hiç: İnsan!
Hiç
insan,
doyumsuz,
tedirgin,
korkak...
Hiç,
sabırsız,
tutkusuz,
kaypak...
Şimdi herkes yüreğinin avlusuna bir servi arar.
Rüyalarında bir görünür bir kaybolur büyük ormanlar.
Uyanınca, içinde irileşen boşlukları ihanetle tamamlar...
H
i
ç
i
n
s
a
n: Yitmiş günlerin bulanık sularında.
Sadece elbiseler sürüklüyor ardında…
Coşkusuz, aşksız kaldık!
Kaldık...
Kısacık temmuz akşamlarında...
Yılmaz ODABAŞI, 1998-Ankara
Download Linkleri:
iTunes: https://itunes.apple.com/tr/album/i-yi-ki-bu-düştesin-kendi-sesinden-şürleriyle/660609482?l=tr
Spotify: https://open.spotify.com/album/7CkR8k2FxgnGJekcBqOqsJ?si=VlfaVmN1Q-CQdeUBbYveRA
Muud: https://www.muud.com.tr/index.jsp#/album-ANADOLU+TUR+REKLAM-559958
Fizy: https://fizy.in/v2HnX
info@anadolumuzik.com.tr
www.anadolumuzik.com.tr
https://www.facebook.com/anadolumuzik
https://www.facebook.com/AnadoluMuzik...
https://twitter.com/AnadoluMuzikk
https://instagram.com/anadolumuzik/